عبدالمهدی رنجبری - دانشجوی کارشناسی ارشد بخش زراعت و اصلاح نباتات
یحیی امام - استاد بخش زراعت و اصلاح نباتات
محمدجعفر بحرانی - دانشیار بخش زراعت و اصلاح نباتات
محمدتقی آساد - استاد بخش زراعت و اصلاح نباتات

تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده عملکرد گیاهان زراعی است . اجزای عملکرد دانه به نحو متفاوتی، بسته به مرحله ای از رشد که گیاه با تنش خشکی مواجه می شود، تحت تاثیر قرار می گیرند (2) جانستون و فولر (3) اظهار نمودند که حساس ترین مرحله نمو گندم به تنش خشکی مرحله گلدهی است . تنش خشکی در این مرحله طول دوره گلدهی را کاهش می دهد، اعمال تنش خشکی در مراحل بعدی نمو موجب تسریع پیری و کاهش دوره پر شدن دانه ها می گردد (1) ارقام گندم از نظر تحمل تنش خشکی متفاوت هستند و یکی از عوامل موثر در این ارتباط چگونگی رشد و پراکنش ریشه آنهاست (5) ویژگی های ریشه از قبیل تراکم طول ریشه، ضخامت ریشه، عمق و توزیع ریشه به عنوان عواملی که در مقاومت به خشکی دخالت دارند، شناسایی شده است (4) هدف از این مطالعه، بررسی اثر تنش خشکی بعد از گلدهی بر عملکرد دانه و اجزای آن و همچنین بررسی توزیع ماده خشک ریشه در اعماق متفاوت خاک و ارتباط آن با عملکرد دانه در ده ژنوتیپ گندم بود .