جعفرعلی اولاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
شهلا محمودی - دانشیار گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
منوچهر زرین - استاد بازنشسته گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
علی ابطحی - استاد گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

رژیم رطوبتی خاک مشخصه ای است که بر وجود یا عدم وجود سفره آب زیرزمینی یا آب نگهداری شده ( در مکش کمتر از 1500 کیلو پاسکال ) در خاک یا در افق خاصی از خاک در طول سال دلالت دارد (USDA (.1999 شناسایی این ویژگی غالباً بر اساس علائم مورفولوژیکی خاک در صحرا انجام می پذیرد و معتبرترین ملاک شناسایی آن عوارض اکسیدواحیایی کاملاً مشخص و فراوان و یا در مواردی که عناصر احیا شده از خاک خارج شده باشند کرومای پایین خاک می باشد . این ویژگی به سبب اهمیتی که درکاربری اراضی دارد به عنوان یک مشخصه در اسامی تاکسونومیک خاک ها همواره منعکس می گردد . افق آرجیلیک نیز از افق های مهمی است که درسامانه های ردهبندی دنیا به ویژه سامانه رده بندی آمریکایی و جهانی اهمیت خاصی در رده بندی خاک ها دارد (.WRB,1998, SoilTaxonomy,2003) تشکیل این افق مستلزم انجام فرایندهای متعدد و شرایط اقلیمی ویژه ایست که به عنوان پشتوانه قدمت و تداوم این فرایند محسوب می گردد . تعیین رژیم رطوبتی خاک براساس علائم مورفولوژیکی خاک در صحرا همانطور که گفته شد عملی و قابل شناسایی است،لکن ارائه فرضیاتی دررابطه با علل یا چگونگی ایجاد آن،با انجام اینگونه اطلاعات غالباً غیرممکن و یا نامطمئن می باشد . درمطالعه اخیر با بررسی مقاطع نازک تهیه شده از اینگونه خاک ها و با توجه به موقعیت قرارگیری عوارض اکسید و احیایی نسبت به عوارض حاصله از ایلوویشن رس نقش افق آرجیلیک در ایجاد رژیم رطوبتی اکویک در خاک های جنگلی خیرودکنار نوشهر مورد بحث قرارگرفته است .