فرزاد جلیلی - دانشجوی دکتری خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
کاظم خاوازی - استادیار پژوهش موسسه تحقیقات خاک و آب،
ابراهیم پذیرا - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
هادی اسدی رحمانی - استادیار پژوهش موسسه تحقیقات خاک و آب

یکی از معضلات جدی کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک مسئله شوری و تجمع املاح در لایه سطحی خاک میباشد که باعث کاهش عملکرد و سطح زیرکشت میگردد . بر اساس برآورد سازمان ملل متحد، ًتقریبا 50 درصد از زمین های زراعی قابل کشت دنیا تحت تنش شوری قرار دارند ) ).Flowers & Yeo,1995 وپیش بینی می شود این رقم به علت استفاده نادرست از منابع آب و خاک افزایش یابد . یکی از دلایل کاهش یا عدم رشد گیاه در شرایط تنش های غیرزنده ای چون شوری، تجمع اتیلن در گیاه می باشد . در این شرایط مقدار ) ACC ماده پیش ساخت اتیلن ) در داخل گیاه افزایش یافته که پیامد آن، افزایش سنتز اتیلن در بافتهای گیاهی می باشد (Glick et al.,1997;1998) . بنابراین در اینگونه مواقع یکی از راهکارهای موثر برای تعدیل اثرات شوری، کاهش میزان ACC موجود در گیاه می باشد . بعضی از باکتری های ریزوسفری می توانند با استفاده از آنزیم ACC, ACC deaminase را به عنوان منبع نیتروژن یا کربن مورد استفاده قرار داده و با تبدیل آن به آلفا کتوبوتیرات و آمونیاک غلظت ACC رادر گیاه کاهش دهند . (Penrose & Glick,2003) در این فرایند،آمونیاک آزاد شده از ACC به عنوان منبع نیتروژن برای باکتری بکار در داخل گیاه از اثر بازدارندگی اتیلن کاسته می شود ACC گرفته شده و به علت کاهش میزان (Penrose et al.,2001 ) . در نتیجه گیاهانی که با باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه دارای فعالیت آنزیمACC deaminase تلقیح شدهاند بایستی ریشههای درازتر و نیز بخش هوایی بیشتری داشته باشند (Glick et al .,1997)