لیلا دیانی - دانش آموخته گروه خاکشناسی دانشگاه شهرکرد
فایز رئیسی - دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهرکرد

اثرعناصر سمی بر معدنی شدن نیتروژن خاک به ویژه نیتریفیکاسیون همواره مورد توجه محققان بیولوژی و اکولوژی خاک بوده است . به نظر می رسد نیتریفیکاسیون در شرایط مزرعه به حضور عناصر سمی بسیار حساس است ( ویگ و همکاران، (2003 و این عنصر همواره اثر بازدارندگی بر این فرآیند مهم چرخه نیتروژن داشته اند که بسته به نوع خاک و شرایط آزمایش متفاوت است . دای و همکاران (2004) مشاهده نمودند که معدنی شدن نیتروژن و سرعت آن، و همچنین بیوماس نیتروژن همبستگی منفی با غلظت برخی فلزات سمی دارند . اثر بازدارندگی این نوع فلزات بر نیتریفیکاسیون شاید به علت جایگزین شدن آنها با عناصر مورد نیاز میکروارگانیسم ها، بلوکه کردن گروه های عامل ضروری آنها و یا با تغییر شکل مولکول های بیولوژیکی مورد نیاز میکروب ها باشد . لذا استفاده از موادی که بتوانند کادمیم را از دسترس میکروارگانیسم ها خارج سازد امری اجتناب ناپذیر است . اضافه کردن مواد آلی به خاک جهت رفع سمیت کادمیم احتمالاًً یکی از روشهای اصولی و مطمئن است زیرا مواد آلی، کربن محلول در خاک ) ) DOC را افزایش می دهند . کربن آلی محلول با فلزات کمپلکس فلز DOC– را تشکیل می دهد که از قابلیت جذب آن توسط میکروارگانیسم ها و گیاهان می کاهد ( بولان و همکاران، ).2003 هدف از این مقاله بررسی نقش مواد آلی در کاهش اثر کادمیم بر فرآیند معدنی شدن نیتروژن یک خاک مرتعی است .