نادر نجم الدینی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان
صابر شاهوئی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان

فرسایش خاک همواره به عنوان یکی از پدیده های خسارت بار در تمدن بشری مطرح بوده و بویژه با افزایش جمعیت جهان در قرن اخیر و بهره برداریهای بیش از حد وبعضاً بی رویه ازاراضی کشاورزی،بصورت یک مسئله حاد بروز نموده است فرسایش از یک سو باعث ازدست رفتن وانتقال خاک سطحی، شده و رسوبات ناشی از آن در اراضی پایین دست و مخازن آبی،ایجاد مشکل میکند . و از سوی دیگر موجب از دسترس خارج شدن خاک حاصلخیز سطحی و به دیگر سخن هدر رفت توان تولیدی خاک میگردد . این هدررفت حاصلخیزی که عمدتاً از طریق تلف شدن موادغذایی و کاستن از صفات حاصلخیزکننده انجام میپذیرد کاهش عملکرد محصول را در پی دارد . مطالعات انجام شده توسط لانگ دیل و همکاران (1979) بر روی خاکهای اولتی سول نشان میدهد که در شرایط تولید ذرت به صورت دیم،هر سانتیمتر فرسایش خاک روئی،کاهش 150 کیلوگرم در هکتار دانه ذرت را بدنبال داشته است . از روشهای رایج مطالعه اثرات فرسایش خاک بر روی توان تولید آن،برداشت خاک سطحی و ارزیابی تولید محصول در یک مدیریت ثابت میباشد