حسن انگشتری - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی .
رضا غفوریان - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی .
محمد روغنی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری

اگرچه آب یکی از عناصر طبیعی است که به فراوانی در کرة زمین یافت می شود، اما %97 از آبهای موجود در جهان شور و غیر قابل شرب و استفاده در کشاورزی هستند . از %3 باقیمانده نیز بخش اعظمی به صورت جامد در قطبهای شمال و جنوب متمرکرند . بنا براین وضعیت نامساعد منابع آب شیرین دنیا، بشر را بسوی راه حلهائی نوین در ارتباط با نحوة استحصال آب سوق می دهد . یکی از قدیمی ترین و در عین حال ناشناخته ترین و پیچیده ترین روشهای مزبور، استحصال آب از سطوح آبگیر باران برای مصارف شرب، بهداشتی و کشاورزی می باشد . جمع آوری آب باران بدین طریق قدمت چندین هزار ساله داشته و از دیرباز در بسیاری از مناطق جهان و ایران مرسوم و معمول بوده است . هدایت آب از حوضچه های درختان به پای هر درخت از جمله این روشها برای کشاورزی می باشد . این روش در افریقای شمالی، افغانستان، استرالیا، هند، فلسطین اشغالی، مکزیک و پاکستان مورد استفاده بوده و بررسیهائی توسط محققین مختلف دراین مناطق انجام شده است . در ایران نیز سپاسخواه و همکاران، آهنگ کوثر، اسماعیل رهبر، مهدیزاده و همکاران و موحد دانش بررسی هائی را در خصوص استفاده از سامانه های سطوح آبگیر باران برای تأمین آب مورد نیاز درختان انجام داده و نتایج رضایت بخشی را بدست آورده اند . این بررسی نیز و به منظور بهره برداری بهینه از ریزشهای جوی و چگونگی ذخیرة رطوبت در خاک برای کشت درختان در مناطق خشک و نیمه خشک صورت گرفته است .