فرمحمدی - عضو هیات علمی دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی
سیف الله - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تهران
قاسمعلی عمرانی

توانایی کرم های خاکی در پردازش مواد زائد آلی و تبدیل آنها به کرمی کمپوست به نظر راه حل ایده آلی در از بین بردن زباله های شهری می باش. ضمن آنکه در این فرایند مسائل و مشکلات موجود در کمپوست تولید شده از زباله شهری بر طرف شده، یک منبع پروتئین ارزان قیمت به دست می آید و در نهایت باعث ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی می گردد. در این طرح با استفاده از دو روش پرورشی (حوضچه ای و پشته ای) اقدام به پرورش کرم های خاکی نمودیم، pH مناسب 5/7-7، رطوبت 65-70 درصد و بهترین دما برای آنها 23 بود. در هر دو آزمایش از کمپوست زباله شهری سازمان بازیافت به عنوان غذا و بستر اصلی کرم های خاکی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن بود که رشد کرم های خاکی در زباله شهری قدری با تاخیر نسبت به سایر مواد زائد آلی (مانند کودگاوی) انجام می شد و به آب کمتری جهت مرطوب شدن نیاز داشت. بیوکمپوست حاصل از فعالیت های کرم های خاکی کاملاً با مواد اولیه متفاوت بوده و از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیک تغییر یافته بود، به گونه ای که کرمی کمپوست تولید شده فاقد بو، عوامل پاتوژن دارای دانه بندی یکنواخت بوده و خصوصیات شیمیایی مناسب تری برای رشد گیاهان زراعی پیدا کرده است.

کمپوست شهری ، کرم های خاکی ، بیوکمپوست ، تکثیر و پرورش