شهریار افندی زاده - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
میترا رموک - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل
قدیر پورهاشم - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل

در این مقاله ابتدا به بررسی مسائل و مشکلات میدان آزادی پرداخته میشود و ا زدو دیدگاه حمل و نقل و ترافیک این مسائل مورد ارزیابی قرار می گیرد. بر اساس دیدگاه حمل و نقلی مشخص می گردد که امتیازات میدان آزادی شامل امکان پذیر بودن کلیه حرکات گردشی و فراهم بودن انواع تسهیلات حمل و نقلی بخصوص سیستم گسترده حمل و نقل عمومی باعث شده است که این میدان هم تعداد زیادی سفرهای عبوری داشته باشد و هم تعداد زیادی سفرهای تبادلی ولی با این حال سهم عمده ای از سفرهای میدان آزادی، به سفرهای عبوری اختصاص دارد و عدم وجود شبکه معابر لازم، باعث شده است که سفرهای عبوری از میدان آزادی و سفرهای منتهی به میدان دچار تداخل گردند که در هر دو زمینه مشکلاتی را به وجود آورده است. عمده ترین این مشکلات تاخیر زیاد، برای گذر از میدان می باشد. در بخش ترافیک نیز حجم زیاد حرکات تداخلی و عدم تفکیک حرکات وسایل نقلیه سواری و عمومی و همچنین با عابران به عنوان عامل دیگری در زمینه ایجاد تاخیر در این میدان می باشد. تمرکز سیستم های حمل و نقل عمومی و همچنین پراکندگی آن بعنوان یک نقطه ضعف این سیستم دراین محسوب میشود . علاوه بر آن وضعیت نامناسب موجود در پارک سوار آزادی از دیگر مشکلات این میدان می باشد که در این مقاله به آن پرداخته شده است. با ارائه راهکارهاوپیشنهادات کوتاه مدت و بلند مدت سعی شده است تا وضعیت نابسامان پارک سوار آزادی بهبود یابد. نتیجه طرح های پیشنهادی ارائه شده منجر به افزایش سطح سرویس وروانی حرکت در معابر منتهی به میدان، افزایش سرعت و کاهش زمان سفر به دلیل کاهش تداخل وسایل نقلیه عبوری با وسایل حمل و نقل همگانی، کاهش تاخیر وارده بر سیستم BRT و .... می گردد.

میدان آزادی ، سیستم های حمل و نقل عمومی ، پارک سوار آزادی