رضا گلشن خواص - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران
علیرضا احمدی فینی - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران

ارتقای عملکردی شبکه معابر از طریق مدیریت بهینه سیستم های حمل و نقل همواره یکی از اهداف اصلی برنامه ریزان و مدیران شهری بوده است . ساماندهی جهات حرکت در شبکه معابر نیز از جمله اقدامات مدیریتیت درحوزه حمل و نقل بهشمار می آید. تعدد حرکات تداخلی و برخوردها از عوامل ایجاد تاخیرهای طولانی و بروز تراکم ترافیک در شبکه معابر است. این حرکات منجر به کاهش سطح سرویس معابر وتقاطع ها می گردد. برخورد حرکات گردشی، برخورد بین عابرین پیاده و وسایل نقلیه، برخورد بین پارک حاشیه ای و وسایل نقلیه عبوری و برخورد بین انواع وسایل نقلیه (اتوبوس، کامیون، وسایل نقلیه شخصی و ...) از این جمله اند. از آنجا که یک طرفه کردن معابر پیامدهایی را به همراه دارد، بر اساس مقایسه و ارزش گذاری این پیامدها معیارهای خاصی برای عملکرد یکطرف یا دو طرفه یک معبر تعریف می شود. در این مقاله پس از بررسی امکان سنجی و ضرورت بکارگیری معابر یکطرفه، معیارهای مناسبی برای تصمیم گیری مدیران در خصوص نحوه عملکرد معابر به منظور ارتقاء بهره وری کل شبکه حمل و نقل ارائه می گردد. ارائه شده تهیه شوند.

ترافیک ، شبکه حمل و نقل ، معابر یکطرفه