کوروش قادری - دانشجوی دکتری سازه های آبی، دانشگاه تربیت مدرس
حمیدرضا اسلامی - مدیر بخش تحقیق و توسعه، شرکت پایشگر تدبیرافزار
سید جمشید موسوی - دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه امیرکبیر

توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی از یک طرف و همچنین رشد سریع و روزافزون جمعیت جهان و به ویژه کشور ما ایران در دهه های اخیر، سبب بروز مشکلات روزافزون در تأمین منابع آب مورد نیاز مصارف مختلف شده است . یکی از راهکارهای نوین و موثر در دهه های اخیر در بحث مدیریت، استفاده تلفیقی بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی می باشد طوریکه در تمام حالات و شرایط بحرانی بتوان کلیه نیازهای موجود را ارضا نمود . استفاده ترکیبی از تکنیک های بهینه سازی و شبیه سازی یک روش مفید و قدرتمند در تعیین استراتژی های مدیریتی و طراحی برای توسعه بهره برداری تلفیقی بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی می باشد . در این تحقیق از رویکرد درون گذاری برای وارد کردن مدل شبیه سازی درون مدل مدیریتی استفاده شده است . همچنین برای حل مدل مدیریتی، از تکنیک برنامه ریزی خطی صحیح مختلط (MILP) استفاده شده است . سپس مدل تهیه شده فوق برای مدیریت بهینه تلفیقی از منابع آبهای سطحی ( شامل 5 مخزن آب سطحی ) و منابع آبهای زیرزمینی دشت تهران ـ شهریار مورد استفاده قرار گرفته است . نتایج به دست آمده زمان و مکان برداشت بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی را نشان می دهد

بهره برداری تلفیقی, بهینه سازی, آبهای سطحی, آبهای زیرزمینی بهینه سازی ، شبیه سازی