سیامک بوداقپور - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
بهادر مرغوب - کارشناس ارشد دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
علیرضا جدیدی - کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

هدف از احداث سد مخزنی ماملو بهره گیری از پتانسیل حوزه آبریز رودخانه های جاجرود، دماوند و استفاده به هنگام از سیلابهای این دو رودخانه جهت تامین آب دراز مدت دشت حاصلخیز و کشاورزی ورامین و تامین بخشی از آب شرب شهر تهران می باشد. سد لتیان در فاصله 27 کیلومتری محل احداث سد ماملو در سال 1346 به منظور تامین آب شرب قسمتی از شهر تهران احداث گردید. طرح اولیه اختصاص سالیانه 1/3 آب ذخیره شده جهت مصرف شرب و 2/3 آن جهت مصارف کشاورزی دشت ورامین بوده است. با افزایش بی رویه جمعیت شهر تهران نسبتهای فوق دچار تغییرات عمده گردید. بطوریکه از طرف سازمان آب منطقه ای یک تراز مطمئن جهت مصرف شرب مشخص و بالاتر از تهراز فوق به صورت سرریز به دشت ورامین منتقل می گردید. به دلیل حجم کم و عدم کیفیت مناسب آب وارد شده به دشت ورامین به ناچار کشاورزان اقدام به برداشت آب از سفره های آب زیر زمینی کرده، که موجب افت شدید سطح آب زیر زمینی و تداخل آن با فاضلاب و ایجاد آلودگی سفره ها در بعضی نقاط گردید . با احداث سد ماملو ضمن مهار، هدایت و انتقال مناسب آب و جلوگیری از برداشت های بی رویه آب زیر زمینی و نشست زمین، کمک بسیار زیادی به حفظ محیط زیست قسمتی از شهر تهران نیز می شود. در خاتمه تحقق و یا عدم تحقق اهداف اولیه زیست محیطی در اطراف سد ماملو مورد بررسی قرار گرفته است.

سد ماملو, سفره آب زیرزمینی, آلودگی, محیط زیست