داودرضا عرب - دکتری منابع آب، مهندسان مشاور کریت آرا
جواد مظفری - دانشجوی دکتری سازه های آبی، مهندسان مشاور کریت آرا

خشکسالی به عنوان یک پدیده طبیعی اقلیمی، در هر منطقه ای وجود دارد. خشکسالی پدیده ای آرام و خزشی می باشد که بدلیل عدم توجه به این مساله هنگامی به مقابله با آن می پردازند که به دلیل ایجاد بحران، خسارات قابل توجه ای را در نواحی مختلف ایجاد نموده است. در صورتی که مدیریت خشکسالی، تنها مبتنی بر مدیریت بحران باشد، یعنی پس از وقوع بحران به مقابله با آن پرداخته می شود به دلیل عدم وجود فرصت و منابع کافی غالبا مدیریت نتیجه خوبی را در بر نخواهد داشت. از ا ین رو مدیریت خشکسالی بایستی مبتنی بر مدیریت ریسک باشد. بر خلاف مدیریت بحران که در بر گیرنده مجموعه ای از اقدامات واکنشی می باشد، مدیریت ریسک به کنش در مقابل خطرها می پردازد. از این رو زمان کافی برای رویارویی با حوادث وجود دارد. فرآیندهای این دو نگرش مدیریتی دارای مزایای منحصر به فردی می باشد که با تلفیق این دو نگرش و با تاکید بر مدیریت ریسک می توان اثرات این واقعه را به میزان بسیار زیادی کاهش داد. با انجام تلفیق مدیریت ریسک و بحران در منطقه سیستان که کاربرد برنامه ده مرحله ای خشکسالی آمریکا است می توان از خسارات خشکسالی این منطقه کاست و به منطقه سیستان حیاتی دوباره بخشید. برای انجام مدیریت ریسک در این منطقه به هماهنگی سازمان های مختلف و برنامه ریزی مشترک بین سازمان ها نیاز می باشد.

مدیریت ریسک, خشکسالی