میر سامان پیشوایی - دانشگاه علم و صنعت ایران
سیده سارا موسوی - دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

نظام تعلیم و تربیت یکی از نهادهای اصلی جامعه است که به تامین نیروی انسانی موثر می­پردازد. اولین گام برای اجرای برنامه­های آموزشی، داشتن فضای مناسب و کافی است. هم­اکنون کمبود قابل توجهی در منابع آموزشی کشور وجود دارد. با توجه به هدف افزایش پوشش تحصیلی در اسناد چشم­انداز کشور، لازم است برای تامین منابع آموزشی برنامه­ریزی نمود. در این پژوهش جمعیت کل دانش­آموزان کشور در مقطع ابتدایی و متوسطه اول با استفاده از شبیه سازی پویای سیستمی تا سال 1420­ پیش­بینی شده و سپس سیاست­های مختلف مرتبط با بودجه­ی تخصیص یافته به سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج گویای آن است که چنانچه رفتار باروری مطابق حال حاضر پیش برود، جمعیت دانش­آموزان در سال­های پیش رو افزایش خواهد یافت و پس از گذراندن بیشینه خود در دهه 1400، سیر نزولی خواهد داشت. چنان­چه بودجه اختصاص یافته به ساخت مدارس، رقمی مطابق با مقدار اعلام شده برای سال 1398 داشته باشد، با کاهش جدی در سرانه مساحت فضای آموزشی مواجه خواهیم شد. در سناریوی بودجه دو برابر این مقدار، این کاهش کمتر از یک متر­مربع و در سناریوی بودجه 3 برابر، پس از 5 سال، سرانه آموزشی مدارس کشور بهبود خواهد یافت.

جمعیت دانش آموزی, سرانه فضای آموزشی, بودجه ساخت مدارس, پویایی شناسی سیستم ها, زنجیره سنی