منوچهر صانعی دره بیدی

بحث این مقاله بر دو مطلب متمرکز است اول جستجو برای یافتن معیاری برای تعیین حدو مرز بیگارنه و تمیز آن از خودی دوم بخشی در مورد چگونگی یافتن ضابطه ای برای ترجمه برگردان واژه های بیگانه . در بخش اول خلاصه مطلب این است که جز تداول و عرف برای تعیین مرز خودی و بیگانه معیار دیگری در دست نیست چنانکه اگر مثلا درواژه های تلفن و صداقت اولی را به این عنوان که از زبان انگلیسی و دومی را به یان عنوان که از زبان عربی وارد فارسی شده است باید بیگانه محسوب و آنها را از زبان فارسی بیرون کرد پس از اخراج واژه های انگلیسی و عربی نوبت واژه های سانسکریت، سریانی، ارامی ، بابلی و ... خواهد رسید زیرا واژه هایی که از این زبان ها وارد فارسی شده اند غیرفارسی یعنی بیگانه اند و دراین صورت بیم آن می رود که جز چند واژه از قبیل رفتن، امدن، گفتن و دادن، شنیدن، و ... چیزی برای زبان فارسی باقی نماند.