مرضیه پیری - دانش آموخته دکتری گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
ابراهیم سپهر - دانشیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
عباس صمدی - استاد گروه علوم خاک، دانشگاه ارومیه
خلیل فرهادی - استاد گروه شیمی، دانشگاه ارومیه
محمد علیزاده خالدآباد - استاد گروه صنایع غذایی، دانشگاه ارومیه

در این مطالعه جذب یون های فلزی کادمیم در غلظت های (0 تا (1-)200mg L) در محلول زمینه 0/03 مولار نیترات سدیم به وسیله سپیولیت به عنوان جاذب از محلولهای آبی در سیستم ناپیوسته (Bach) بررسی شد. مدل های لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادوشکویچ برای برازش داده های جذب در دماهای (283، 293، 303 و 313 درجه کلوین) بکاربرده شدند. نتایج نشان داد با افزایش دما جذبکادمیم به وسیله سپیولیت کاهش می یابد. مدل های لانگمویر و دوبینین-رادوشکویچ برازش بهتری با داده های جذب کادمیم به وسیله سپیولیتدارند. پارامترهای ترمودینامیکی شامل تغییرات انرژی آزاد گیبس (ΔG)، آنتالپی (ΔG) و آنتروپی (ΔS) نشان داد که فرایند جذب کادمیم بوسیله سپیولیت در محدوده دمایی 283 تا 313 درجه کلوین خودبخودی و گرمازا است. با استفاده از انرژی جذب مدل دوبینین- رادوشکویچ (E)، جذب کادمیم به وسیله سپیولیت احتمالا از مکانیسم فیزیکی کنترل می شود (1-)E<5kJ mol). بنابراین، سپیولیت می تواند به عنوان یک جاذب موثر و ارزان قیمت برای جذب کادمیم از منابع آب آلوده استفاده شود.

کادمیم، سپیولیت، ترمودینامیک، جذب