زینب ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
سید وهاب شجاع الدینی - دانشیار مهندسی برق، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران

رشد روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات و لزوم انتقال امن داده ها، پنهان نگاری را به عنوان موضوعی جذاب و ضروری در سالیان اخیر مطرح نموده است. در فرآیند پنهان نگاری عمدتا یک داده را در دیگر شکل های داده، مثل فایل های عکس با متن مخفی می کنند که از معروف ترین آن ها بکارگیری تصاویر گرافیکی به عنوان مکان هایی برای انجام چنین اختفایی می باشد. اگرچه روش های مبتنی بر کم ارزش ترین بیت بعنوان مبنایی برای بسیاری از الگوریتم های پنهان نگاری در حوزه فضایی استفاده می شوند؛ ولیکن چالش هایی مانند ظرفیت و کارآیی عواملی بوده اند که عملکرد این روش ها را با محدودیت مواجه نموده اند. در این مقاله نسخه اصلاح شده ای از روش های مبتنی بر کم ارزش ترین بیت ارایه می شود که اساس کار آن بر زوج سازی میزبان به منظور انجام اختفا استوار است. پیاده سازی و آژمون روش پیشنهادی حاکی از آن است که این روش نسبت بیشینه سیگنال به نویز و همچنین شباهت ساختاری را نسبت به روش های رقیب خود به اندازه قابل توجهی افزایش می دهد.

پنهان نگاری، روش کم ارزش ترین بیت، نسبت بیشینه سیگنال به نویز، ظرفیت جاسازی