ماجده خسروی لاریجانی - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه اردکان

بیماری های مزمن علل متعددی دارند. ولی هیچ تردیدی وجود ندارد که رفتار و سبک زندگی فرد و ویژگی های او قویا در ابتلا به آنها دخالت دارد. نگرش به سلامتی یک سیستم فردی است و روابط انتخابی فرد با پدیده های مختلف واقعیت می باشد و این نگرش همانند برخی از ارزیابی های فردی از وضعیت جسمی و روانی، به سلامتی افراد کمک و یا برعکس سلامت آنها را تهدید می کند. از این رو به منظور افزایش انگیزه در جهت خودمراقبتی و افزایش سازگاری روانی اجتماعی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن، لازم است که به وضعیت روانشناختی آنها بیشتر توجه شود تا بتوانند از خود مراقبت کنند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه روانشناسی سلامتی با خودمراقبتی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن به روش مطالعه تحلیلی توصیفی به صورت مرور پیشینه موجود صورت گرفت. در این مطالعه در مورد خودمراقبتی برای ارتقای سلامتی در مبتلایان به بیماری مزمن و تاثیر روانشناسی سلامتی در افزایش خودمراقبتی در این افراد بحث خواهد شد.

خودمراقبتی، بیماری مزمن، روانشناسی سلامتی