فرهاد دهقانی
محمدرضا وظیفه شناس
فاطمه علائی یزدی

سهم عمدهای از منابع آب و خاک موجود در جهان و کشور ما را منابع متاثر از شوری تشکیل میدهد که ما ناگزیر به استفاده از این منابع و مدیریت آنها هستیم. مدیریت کود مصرفی با توجه به شوری خاک و سایر مدیریتهای اعمال شده در این شرایط (مانند اعمال مقادیر مختلف آب به عنوان آبشویی) می تواند باعث افزایش راندمان مصرف کود از یکطرف و کاهش اثرات زیان آور شوری از طرف دیگر شود. در این طرح مدیریتهای مختلف کود نیتروژنه شامل انواع مختلف کود نیتروژنه در مقادیر و روشهای مختلف در شرایط متفاوت شوری محیط کشت گندم در مزرعه بررسی گردید. نتایج بدست آمده از سالهای مختلف با توجه به تغییر محل آزمایش به طور جداگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که: به طور کلی با توجه مصرف بالای آب در شرایط شور به منظور آبشویی معمولا بهترین نتایج مربوط به تیمارهای مصرف نیتروژن با تقسیط بالاتر است. کودهای کندرها مخصوصا کود اوره با پوشش گوگردی نتایج تقریبا مشابهی را از لحاظ تولید دانه و کاه نشان می دهد. نوع کود در بسیاری از موارد، با توجه به اثرسایر عوامل کنترل کننده عملکرد مانند شوری، بر عملکرد اثر معنی داری نداشت ولی در مواردآبشویی سنگین تر و بافت خاک سبک تر کود سولفات آمونیم با عنایت به ماندگاری بیشتر در خاک اثر مشابه کودهای کندرها و یا تیمارهای با تقسیط بالاتر کود نیتروژنه را داشت.