محمدرضا ایروانی - دکترای مددکاری اجتماعی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

معمولا شهر نشینی و صنعتی شدن را مترادف متمدن شدن و توسعه میدانند چرا که در مقایسه با جامعه ما قبل صنعتی_سرمایه داری، انسان روستایی ویا قبیله ایی پیوسته با فقر و بیماری،بیسوادی،غارت،کشتار و ظلم دست به گریبان بوده است.وضعیت فعلی جامعه بشری از منظر دستاورد های عظیم آن قابل قیاس با گذشته ما قبل شهری و صنعتی شدن نیست اداره و سازماندهی جامعه نوین و توسعه فزاینده آن چنان پیچیدگیهایی ایجاد کرده که در اغلب موارد به در ماندگی هایی ختم شده اند که امروزه با واژه بحران شناخته می شوند.بحران تروریسم،بحران جنگ ادیان یا تمدن ها(ساموئل ها نتینگتون)،بحران محیط زیست،بحران ایدز،بحران فقر وبالاخره بحران حاشیه نشینی شهری که این آخری مستقیما در حوزه مدیریت شهری و توسعه قرار می گیرد. با حاشیه نشینی شهری باید به عنوان یک بحران مدیریتی برخورد کرد.افزایش میزان جرایم در سالهای اخیر تصادفی نیست و ریشه در گسترش شتابان حاشیه نشینی شهری دارد.و به همین خاطر کلان شهر های کشور با جاذبه های اقتصادی_فرهنگی در معرض خطر هستند چرا که فرایند افزایش جمعیت مهاجران مناطق،سرعتی بی سابقه داشته است.ایران به عنوان شانزدهمین کشور پر جمعیت جهان طی سالهای1335_1380جمعیتش 3/6برابر افزایش یافته در حالی که این رشد برای جمعیت جهان کمتر از 2/3برابر بوده است.رشد جمعیت شهری کشور طی همین مدت (45سال)بیش از 7 برابر بوده است.مقاله حاضر در باره بررسی مفاهیم: توسعه محلی، شهر نشینی ، حاشیه نشینی است،. در پایان مقاله راه کارهای عملی در خصوص توسعه محلی، به منظور رفع مشکلات ناشی از حاشیه نشینی و در نتیجه کاهش جرایم و بزه کاری های اجتماعی ارایه گردید.

توسعه محلی، شهر نشینی ، حاشیه نشینی،