رسام مکوندی - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک –دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
بهروز هرمزی نژاد - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک-دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
حسام مکوندی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجد سلیمان
سیدعلی مرعشی - کارشناس ارشد مهندسی مکانیک- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

فرآیند شکلدهی به کمک خمکاری سالیان متمادی است که در صنایع به طور گسترده مورد استفاده قرار می-گیرد، اما تقریبا همیشه طراحی ابزارها و انتخاب جنس و ضخامت ورق مناسب به کمک روش سعی و خطا انجام میپذیرد. هدف از این پژوهش بررسی وتحلیل فرآیند خمکاری ورقهای فولادی به کمک روش اجزاء محدود میباشد. بدین منظور مدلی جهت پیشبینی رفتار ورق ایجاد شده و به کمک آن، نیروی پانچ لازم برای خمکاری ورق، شکل نهایی و تنش ورقهای خم شده در حین خمکاری و پس از باربرداری پیشبینی گردید. به منظور بررسی صحت این روش مدلسازی، نیروی پانچ پیشبینی شده توسط روش اجزاء محدود با نیروی پانچ عملی مقایسه گردید که این نتایج انطباق بسیار بالایی با یکدیگر داشتند. همچنین با بررسی تغییر شکل ورق بعد از باربرداری (واجهش فنری) مشخص گردید که این روش توانایی پیشبینی شکل نهایی ورقها را نیز داراست. در این مقاله به بررسی این روش مدلسازی و نتایج حاصل از آن پرداخته شده است

خمکاری، ورق، واجهش فنری، نیروی پانچ، روش اجزاء محدود