رامین سیدجلالی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر

با گسترش روزافزون جمعیت و افزایش نیازهای انسان، لازم است تا محیط معماری تابع نیازهای انسان ساخته شود. روانشناسی محیطی بعنوان حوزه ای جدید در معماری، به بحث درباره روابط انسان و محیط و تاثیرات متقابل آنها می پردازد. انسان از محیط های مختلف، تاثیراتی را می پذیرد و عملکردهایش بیشتر بر اساس این تاثیرات شکل می گیرد. با توجه به میان رشته ای بودن معماری، معماران بایستی در همکاری با سایر رشته ها، حوزه روانشناسی محیطی را مورد بررسی قرار دهند. در این میان دانشکده هنر و معماری که بعنوان محیط آموزش معماران محسوب می شود، یکی از محیطهایی است که بایستی نیازهای استفاده کنندگان را برآورده سازد.هدف تحقیق حاضر، طراحی یک دانشکده هنر و معماری است که بتواند با پاسخگویی به نیازهای فیزیولوژیک استفاده کنندگان وتوجه به مسائل زیباشناختی معماری، فضایی برای مباحث فرا گفتمانی در زمینه معماری و هنر فراهم نماید. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای، استنادی به مطالعه و تحلیل در خصوص آموزش معماری، چیستی روانشناسی محیط و نقش آن در طراحی فضای دانشکده هنر و معماری پرداخته ایم. بر اساس یافته های این تحقیق، کنترل رفتار و احساسات، عملکرد و خلاقیت دانشجویان معماری تابع بکارگیری روانشناسی محیطی در طراحی فضاهای مختلف دانشکده هنر و معماری می باشد

روانشناسی محیط، معماری، دانشکده هنر و معماری، محیط، نیاز انسان