ساناز برنوس - دانشجوی کارشناسی ارشد ابیاری و زهکشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تح
سعید برومندنسب - استاد دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهیدچمران اهواز
زهرا ایزدپناه - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهیدچمران اهواز

محدودیت منابع آب وتشدید این محدودیت به علت خشکسالی و نیز پایین بودن راندماندر ابیاری سنتی کاربرد سیستمهای ابیاری تحت فشار و مشخصا ابیاری بارانی را به عنوان روشی موثر به منظور استفاده بهینه از منابع آب موجود اجتناب ناپذیر می نماید با توجه به استراتژی موجود در استان خوزستان جهت توسعه کمی این سیستمها ضرورت بررسی و ارزیابی طرحهای اجرای شده و سیستم مورد استفاده به منظور انتخاب گزینه های مناسب تر بدیهی به نظر می رسد. دراین مقاله تلفاتابیاری سیستمهای بارانی کلاسیک ثابت با ابپاش متحرک اجرا شده در شهرستان شوش محاسبه شده به این منظور 3 طرح از نظر طراحی اجرا بهره برداری ونگهداری مورد بررسی قرارگرفت و برای اطمینان از صحت نتایج درهر مزرعه 2 بار اندازه گیری ها انجام شد. با توجه به نتایج حاصله تلفات پاششی و نفوذ عمقی به ترتیب 26و 60 درصد محاسبه گردید.

تلفات ابیاری، ابیاری بارانی، روش کلاسیک ثابت با ابپاش متحرک، شمال خوزستان