اسماعیل صفایی اصل - دانشگاه علامه طباطبایی
رضا مراد صحرایی - دانشگاه علامه طباطبایی

مقالة حاضر در چارچوب دستور نقش­گرای نظام­مند و بر مبنای رده­شناسی نقش­گرای نظام­مند و مشخصاً تعمیم­های رده­شناختی متیسن (2004) انجام یافته است. هدف از انجام این پژوهش توصیف رفتارهای رده­شناختی نظام آغازگر در دستور بند سادة زبان فارسی بر مبنای تعمیم­های رده­شناختی متیسن و مقایسة رفتارهای رده­شناختی یادشدة زبان فارسی با رفتارهای رده­شناختی نظام آغازگر در دستور بند سادة زبان انگلیسی بوده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می­دهند که با توجه به تعمیم­های رده­شناختی متیسن در ارتباط با نظام آغازگر، دو زبان فارسی و انگلیسی به استثنای یک مورد در بقیة مؤلفه­های رده­شناختی رفتارهای یکسانی دارند. به بیانی مشخص­تر، هر دو زبان فارسی و انگلیسی (1) دارای ساخت آغازگری-پایان­بخشی یکسان هستند، (2) با آغازگرهای بی­نشان و نشان­دار به یک شکل برخورد می­کنند، (3) آغازگرهای نشان­دار از نوع محض را از طریق واحدهای زبانی نشانه­گذاری می­کنند، (4) هر دو نوع آغازگر ساده و چندگانه را دارا هستند، و (5) با عناصر سازندة آغازگر چندگانه به یک شکل برخورد می­کنند. اما زبان فارسی برخلاف زبان انگلیسی که نظام آغازگرش وجه­مقید است دارای نظام آغازگر وجه­آزاد می­باشد.

رده شناسی نظام مند, تعمیم های رده شناختی متیسن, نظام آغازگر, فارسی, انگلیسی