علیرضا کمال - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانش
علیرضا مساح بوانی - عضو هیئت علمی و استادیار، گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهر
محمدرضا نجفی - عضو هیئت علمی و استادیار، گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهر

روشهای مختلفی جهت افزایش دقت مکانی خروجی مدلهایAOGCMنسبت به مقیاس مکانی مورد نیاز مدلهای هیدرولوژی وجود دارد که به روشهای کوچک مقیاس کردن مشهور میباشند. یکی از مشهورترین این روشها، روشهای آماری است که اساس آن ایجاد روابط تجربی بین متغیرهای مشاهداتی بزرگ مقیاس و ریز مقیاس محلی و استفاده از این روابط جهت کوچک مقیاس کردن متغیرهای بزرگ مقیاس مدلAOGCMمیباشد. روش دیگر، روش تناسبی بوده که در آن مستقیما از اطلاعات سلولیAOGCMاستفاده میشود که ایستگاه مورد نظر در آن سلول قرار میگیرد. در این تحقیق از این دو روش برای کوچکمقیاس نمودن متغیرهای دما و بارش مدل HadCM3 در دوره2069-2040 میلادی استفاده گردید. همچنین عدم قطعیت مربوط به این روشها بر رواناب حوضه مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا ابتدا مدل مفهومی بارش- رواناب IHACRES در دوره پایه 2000-1971 برای حوضه قرهسو مورد واسنجی و صحت یابی قرار گرفت. سپس با معرفی سریهای زمانی دما وبارش کوچک مقیاس شده حاصل از دو روش ذکر شده به مدل بارش-رواناب، محدوده تغییرات رواناب حوضه قرهسو تحت تاثیر تغییر اقلیم در دوره 2069-2040 مورد ارزیابی قرارگرفت.

تغییر اقلیم، کوچک مقیاس کردن، بارش-رواناب SDSM ، HadCM3