رضا عباس نیا - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
روح الله هیزجی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

یکی از متداولترین روشهای مقاوم سازی قابهای خمشی استفاده از بابندهای هم مرکز می باشد، که این بادبندها باعث کاهش شکل پذیری سازه و همچنین باعث بوجود آمدن نیروی بالابرنده می شود. برای رفع این نقطه ضعفها روشهایی مانند غلاف کردن بادبند، استفاده از فیوزها و اتصالات اصطکاکی پیشنهاد شده است. در اتصالات اصطکاکی ممکن است بعد از مدتی پیچ اتصال شل شده و ضریب اصطکاک قطعه کم شود، لذا در این مقاله سعی شده با ایجاد یک لقی اولیه در اتصال با بند، که مانند اتصال اصطکاکی با ضریب اصطکاک صفر عمل می کند، تاثیر آن در کم کردن نیروی بالا برنده و نیروی داخلی بادبند در حالت تحلیل استاتیکی غیر خطی بررسی شود. برای اینکار مطالعه بر روی یک قاب فولادی یک طبقه سه دهانه که نیاز به مقاوم سازی دارد صورت گرفته است. این قاب یک بار با بادبند معمولی و بار دیگر با بادبند همراه با لقی اولیه مقاوم سازی شده و نتایج تحلیل آنها نشان می دهد که ضمن مقاوم سازی قاب، نیروی بالا برنده و نیروی داخلی بادبند به مقدار قابل توجهی کاهش می یابند.

بادبند هم مرکز ، اتصالات اصطکاکی ، نیروی بالابرنده ، تحلیل استاتیکی غیر خطی