رضا مدرس - دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان
علی سرحدی - دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان
شیوا صادقی - دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان

کشور ایران حوادث سیل بسیارزیادی را در قرن اخیر تجربه کرده است هدف از این مطالعه ارزیابی روند تغییرات دبی حداکثر سالانه در ایران طی سالهای 1950 تا 2000 میلادی می باشد جهت بررسی وجود روند و اشکارسازی نقطه تغییرات change point detection ، ازمونهای من کندال و من کندال ترتیبی برروی سری زمانی حداکثر دبی سالانه پیک سیلابی به کاربرده شد هر دو روند کاهشی و افزایشی شدت سیل در مناطق مختلف اقلیمی ایران مشاهده گردید با وجود فراوانی روند افزایشی دبی سیل نسبت به روند کاهشی آن در کل کشور بسیار قابل توجه است افزایش شدت سیل را تا حدی می توان به تغییراتکاربری اراضی و روند فزاینده حداکثر بارندگی و همچنین مدیریت نامناسب منابع آن نسبت داد این مقاله موقعیت بحرانی تغییرات پیک سیل در ایران و افزایش ریسک تغییرات محیطی را برای قرن 21 نشان میدهد.

روند، تغییر اقلیم، سیل، ریسک، ایران