بهروز بالایی لنگرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت سوانح طبیعی، دانشگاه تهران
اسماعیل صالحی - استادیار مدیریت سوانح طبیعی، دانشگاه تهران
سارا کشانی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش زلزله، دانشگاه صنعتی خواجه
مصطفی باقرصاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت سوانح طبیعی، دانشگاه تهران

حمل و نقل نقش بسیار مهمی در فاز پاسخ به سانحه، علی الخصوص زلزله، دارد. خرابی پلها به عنوان بخش مهمی از این شبکه میتواند منجر به بسته شدن خطوط ارتباطی گردد. لذا عدم ایجاد وقفه و اختلال در عملیات امدادرسانی، در گرو وجود شبکه ای از راههاست که سرویس دهیشان پس از زلزله دچار اخلال نگردد. از طرفی پاسخ سریع و مؤثّر در شرایط اضطراری بستگی به تخمین سریع و دقیق خسارت و بزرگای سانحه دارد. ازاین رو تخمین خسارت پلها برای تصمیمگیری در تمام سطوح دولتی که طرحها و سیاستهای اولیه ی کاهش خطرپذیری، آمادگی، پاسخ به سانحه و بازسازی را تدوین میکند، ضروری مینماید. یکی از روشهای مورد استفاده ی بسیاری از متخصصان جهت تخمین خسارت شبکه ی حمل و نقل و پلها به عنوان بخشی از این شبکه، روش تخمین خسارت HAZUSاست که توسط آژانس مدیریت شرایط اضطرار فدرال امریکا طرّاحی گردیده است. در این روش، برای برآورد احتمال خرابی از منحنیهای شکنندگی استفاده میگردد. هدف این مطالعه، ارائه ی منحنی شکنندگی برای پل گیشا به عنوان یکی از طولانیترین پلهای فلزّی شهر تهران و بخش مهمی از شریان حیاتی این شهر میباشد. در عین حال، احتمال خسارت این پل در سطوح مختلف برای یک زلزله ی خاص که به عنوان زلزله ی سناریو معرّفی میگردد محاسبه میگردد. از منحنی های شکنندگی حاصل چنین برمی آید که برای سناریو در نظرگرفته شده احتمال اینکه پل دچار خسارت کامل شود 8/6 درصد خواهد بود.

تخمین خسارت، آسیب پذیری لرزه ای، پل، منحنی شکنندگی، شریانهای حیاتی