سیده اسما نجات - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال،تهران، ایران
ثریا رازقی - ستادیارگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران
هنگامه آشوری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران.

هدف از این پژوهش، دستیابی به تفکر انتقادی در داستانهای مثنوی  بهمنظور تبیین تفکر انتقادی در تعلیم و تربیت کودک است. پژوهش پیش روابتدا جایگاه اهمیت پرورش تفکر انتقادی در کودکان را بررسی کرده، سپس به تحلیل داستانهای موجود در مثنوی ازجهت مهارتهای تفکر انتقادی براساس دیدگاه  لیپمن پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش است که آیا داستانهای مثنوی به لحاظ موضوع و ساختار به نیازهای کودکان در جهت پرورش فلسفی آنها پاسخ میدهد؟ یافتههای پژوهش نشان میدهد که بیش از ۲۱۱ داستان مثنوی علاوهبراینکه در زمینه عاطفی نیرومندند، چالشهای بالقوهای را نیز برای پردازش شناختی در کودک فراهم میکنند. ویژگی ساخـتاری داستانها به شیـوه غیرمستقیم و تنوع موضوعات، میتواند تفکر کودکان را تحت تاثیر قراردهد و منجر به شکلگیری مهارتهایی درتفکر انتقادی؛ مانندپرسش، استنباط و...در کودکان شود وآنها به کمک این مهارتها قادر خواهند بود مسائل پیرامون خویش را بهروشنی درک و ارزیابی کنند

تفکر انتقادی, کودک, داستان, مثنوی مولوی, متیو لیپمن