جهانگیر کرمی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه
محسن درکه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه
علی زکی یی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه
علی پروین - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه

هدف و زمینه: در نوجوانی تغییرات فیزیکی و روانی از جمله افزایش پرخاشگری را شاهدیم. از سوی دیگر پژوهشهای انجام شده نشان میدهد که آموزش هوش هیجانی میتواند برخی از هیجانها مانند پرخاشگری را در نوجوانان مدیریت کند. هدف از اجرای پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری نوجوانان پسر می باشد. روش : پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح پژوهش پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل می باشد . در ابتدا 200 دانش آموز پسر نوجوان در یکی از دبیرستانهای شهر کرمانشاه انتحاب و سپسهمگی آنها به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری پاسخ دادند. سپس 40 نفر از دانش آموزان نوجوان که نمره پرخاشگری آنان بیشتر از میانگین بود به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفری ( 20 نفر گروه آزمایشو 20 نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه یک ساعته مورد آزمایش هوش هیجانی با استفاده از پروتکل آموزشی برگرفته از برنامه برادبری و گریوز قرار گرفتند. و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکرد بعد از مداخله برای گروه آزمایشهر دو گروه مورد آزمون مجدد قرار گرفتند. دادههای پژوهش با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی تحلیل کواریانسمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش هوش هیجانی باعث کاهش پرخاشگری در نوجوانان می شود. نتیجه: برای کاهش پرخاشگری دانش آموزان نوجوان می توان از آموزش هوش هیجانی به عنوان یک عامل بازدارنده استفاده نمود

آموزشهوشهیجانی ، پرخاشگری ، نوجوانان