علی خاکساری - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
مریم عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی توسعه منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

با گذشت زمان صنعت گردشگری آنچنان درخشش و توجیه اقتصادی پیدا کرده که پس از صنایع نفت و حمل ونقل رتبه پرسودترین صنایع را به خود اختصاص داده است. با وجودی که ایران از لحاظ منابع تاریخی، فرهنگی و طبیعی جز ۱۰ کشور اول دنیاست اما تنها کمتر از یک درصد سهم درآمد جهانی از صنعت توریسم را به خود اختصاص داده است. استان چهارمحال و بختیاری خصوصا شهرستان کوهرنگ سرزمینی زیبا با آب و هوای دلپذیر و محصور در کوههای مرتفع است که در سلسله جبال زاگرس واقع شده است. وضعیت مناسب اقلیمی منطقه موقعیت مطلوبی جهت رشد و توسعه بخشهای گردشگری فراهم کرده است. وجود جاذبههای طبیعی فراوان از ویژگیهای ممتاز منطقه میباشد که در صورت ایجاد تاسیسات گردشگری مناسب و استفاده از ظرفیتهای موجود در آنها برای جذب گردشگری میتوان به توسعه صنعت گردشگری در این منطقه امیدوار بود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی پتانسیل های گردشگری منطقه کوهرنگ وارائه راهکارهای مناسب جهت توسعه گردشگری  منطقه صورت گرفته است، که با استفاده از روش پرسشنامه دلفی، مطالعات میدانی و مصاحبه به شناسایی پتانسیلهای گردشگری منطقه وسپس تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به شیوه SWOT و همچنین وزندهی و اولویتبندی عوامل مطروحه به ارائه راهبرد در جهت توسعه گردشگری منطقه کوهرنگ پرداخته است. تجزیه وتحلیلهای صورت گرفته در تحقیق حاکی از آن است که آبشار چشمه کوهرنگ، آبشار شیخ علی خان، غاریخی چما، چشمه دیمه، امامزاده سر آقاسید، پیست اسکی چلگرد، دشت لالههای واژگون، از جمله جاذبههای گردشگری منطقه میباشند. همچنین با توجه به مطالعات انجام شده جهت توسعه گردشگری منطقه مورد مطالعه راهبرد محافظهکارانه باید در اولویت برنامههای توسعه گردشگری قرار گیرد. 

گردشگری, گردشگر, مدل SWOT, گردشگری پایدار, منطقه کوهرنگ