محمدرضا برکتین
جواد پوررضا
عبدالحسین سمیع
سید علی تبعیدیان
ابراهیم روغنی

این آزمایش به منظور تعیین اثر سطوح مختلف جایگزینی پلت چسبان پروتئینی آمت به جای پودر ماهی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۴۰۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه از سویه راس و با ۵ تیمار و ۴ تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل جایگزینی پنج سطح آمت ( صفر (گروه شاهد)، ۵/۱، ۳، ۵/۴ و ۶ درصد) به جای پودر ماهی بودند. اضافه وزن و مصرف خوراک در سنین ۲۱، ۴۲و ۴۹ روزگی اندازه گیری و نهایتا ضریب تبدیل غذایی نیز محاسبه گردید. قابلیت هضم مواد مغذی و انرژی قابل سوخت و ساز جیره ها نیز به روش نمونه گیری از فضولات انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد، سطوح ۵/۴ و ۶ درصد آمت، باعث کاهش مصرف خوراک شد (۰۱/۰>P). مصرف خوراک به ترتیب در تیمارهای ۵/۱ درصد، صفر و ۳ درصد آمت بالاتر بود. در کل دوره بیشترین اضافه وزن مربوط به تیمارهای حاوی ۵/۱ درصد آمت و شاهد بود (۰۱/۰>P) در دوره آغازین تیمار ۵/۱ درصد آمت ضریب تبدیل غذایی را بهبود بخشید (۰۱/۰>P). تیمار ۶ درصد آمت در تمامی دوره ها و تیمار ۵/۴ درصد در دوره پایانی و کل دوره موجب افزایش ضریب تبدیل غذایی شد. درصد چربی حفره بطنی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. سطوح مختلف جایگزینی به غیر از سطوح ۶ درصد آمت اثر معنی داری بر بازده لاشه نداشتند. سطح ۵/۱ درصد آمت انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری جیره را به طور معنی داری (۰۱/۰>P) نسبت به شاهد افزایش داد. به نظر می رسد افزودن پلت چسبان آمت در سطح ۵/۱ درصد بتواند اثرات مثبتی بر عملکرد جوجه های گوشتی و انرژی قابل سوخت و ساز جیره داشته باشد.

Amet protein binder, Digestibility, Metabolizable energy, Performance., پلت چسبان پروتئینی آمت، قابلیت هضم، انرژی قابل سوخت و ساز، عملکرد