محمدرضا نیستانی
کمال نصرتی هشی
زهره متقی
فاطمه سادات طیبی

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط میان "سیرت" اساتید و آموزش مبتنی بر "دیالوگ" از منظر دانشجویان دانشگاه اصفهان با روش مدل سازی معادلات ساختاری، پرداخته است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی گردآوری داده، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پیمایش ۱۳۲۸۱ نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان بود که با روش نمونه گیری تصادفی، تعداد ۲۲۰ نفر از آنها به عنوان نمونه پژوهش، انتخاب شده اند. ابزار جمعآوری داده، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی محتوایی آن از طریق بازبینی توسط کارشناسان مربوطه تایید شده و پایایی کل آن نیز در آلفای کرونباخ برابر با ۹۷/۰ محاسبه شده است. دادهها در نرم افزارهای آماری SPSS و Smart PLS  و AMOS تحلیل شده اند. نتایج نشان داد؛ در کلیت امر بین سیرت اساتید و آموزش مبتنی بر دیالوگ، رابطه بالایی وجود دارد ۹۵/۶۰ t= همچنین بررسی فرضیات فرعی حاکی از آن است که؛ بین هر یک از ابعاد سیرت؛ تواضع، شوخ طبعی، تدبیر، شور و اشتیاق، غم خواری با آموزش مبتنی بر دیالوگ، رابطه وجود دارد اما ارتباط بین دو بعد سیرت یعنی؛ صداقت و شجاعت با آموزش مبتنی بر دیالوگ، مورد تایید قرار نگرفت بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تحقق آموزش مبتنی بر دیالوگ، در نظامهای آموزشی، نیازمند اساتیدی است که از سیرت بالایی برخوردار باشند.

سیرت اساتید, آموزش, دیالوگ