یادگیری سیار به عنوان مرحله جدیدی از پیشرفت سیستم یادگیری از راه دور و به عنوان یکی ازروشهای یادگیری الکترونیکی میتواند فراگیران را قادر سازد، در تمام مدتی که در محدودهشبکه بی سیم هستند، بدون نیاز به حضور فیزیکی در کلاس درس، مطالب آموزشی را به همراهداشته و فراگیرند. یادگیری به شیوه سیار فرایند آموزشی را انعطاف پذیرتر کرده و در نتیجهموجب رشد یادگیری مادام العمر خواهد شد. تربیت دانشجویان در دانشگاه ها می بایست بر اساسآخرین دستاوردهای علمی صورت پذیرد تا کارمندان در بدو استخدام و شروع کار دردستگاه های اجرایی از معلومات قابل قبول برخوردار باشند و در حین خدمت نیز پیوسته معلومات خود را تجدید و روزآمد سازند. این مهم در صورتی قابل تحقق می باشد که یادگیری از سنتی به سمت الکترونیکی و سیار سیر نماید. نیروهای جدیدی که در چند سال اخیر جذب دستگاه هایاجرایی گردیده اند، با یادگیری سیار بیگانه نیستند؛ بنابراین وظیفه دانشگاه ها ایجاب می کند بافراهم نمودن زیرساختهای مناسب نسبت به این امر دانشجویان خود را همراهی نمایند. روش پژوهش حاضر از نوع کتابخانه ای و از طریق مطالعه اسناد و مدارک چاپی و دیجیتالی و خصوصامرور مطالعاتی مقالات چاپ شده در مجلات و پایگاه های معتبر بین المللی می باشد. ما در این پژوهش بررسی خواهیم نمود که یادگیری سیار در دانشگاه ها چه نقشی در تربیت نیروی انسانی دردستگاه های اجرایی دارد.