یاسر شکری - گروه مدیریت دانشگاه پیام نور تهران
محمود عیوضلو - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری پیام نور ساری

توریسم پدیده ای است که از دیرباز در جوامع انسانی وجود داشته است و به مرور زمان به شکل امروزی خودش درآمده است. توریسم در چند دهه گذشته یکی از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی بسیاری از کشورها بوده است و به این لحاظ کشورها سعی دارند با سیاست های نوینی سهم بیشتری از جمعیت توریست را به خود اختصاص دهند. در این راستا یکی از مولفه های مهم در توسعه گردشگری، اکوتوریسم می باشد و برای توفیق در این کار نیاز به سرمایه گذاری جدی در توسعه اکوتوریسم می باشد . اکوتوریسم شاخه ای از توریسم است که مربوط به طبیعت می باشد به نحویکه انگیزه اصلی در این توریسم بهره جستن از جذابیتهای طبیعی یک منطقه شامل ویژگی های فیزیکی وفرهنگ بومی است واز سایر انواع توریسم با توسعه پایدار سازگارتر است و همچنین روز به روز بر طرفداران آن افزوده می شود. پیش بینی 50 درصد گردشگران متعلق به حوزه اکوتوریست خواهد بود. در این میان ، می شود که در پایان سال 2010 استان کهکیلویه و بویراحمد با داشتن تنوع زیستی وصف ناپذیر که هر چهار فصل سحرآمیز آن باعث ش ده که این سرزمین عروس سرسبز و بهشت اکوتوریسم زاگرس و موزه اکوتوریست ایران باشد پس باید با مدیریت این منابع به فکر توسعه پایدار آنها بود. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی به سامان رسیده استو جهت جمع آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره جسته شده است . در این پژوهش سعی شده است ضمن بررسی توان های اکوتوریستی در این استان به تحلیل و ارزیابی نقش آن در توسعه پایدار منطقه ای و ارایه راهبردها و راهکارها در این زمینه پرداخته شده است

اکوتوریسم، مطالعه راهبردی، توسعه پایدار، کهکیلویه وبویراحمد