صادق بارانی - Department of Criminal Law, Islamic Azad University of Shiraz, Shiraz, Iran
آرش بهزادی نژاد - Department of Public Law, Islamic Azad University of Sirjan, Sirjan, Iran
زهرا زهادت پور - Shiraz University of Medical Science, Shiraz, Iran. (Corresponding Author)

زمینه و هدف: جرم سرقت، رفتاری است که امنیت جانی و مالی افراد جامعه را تهدید می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شیوع ویروس کووید۱۹بر میزان وقوع سرقت انجام شده است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک تحقیق علی–مقایسه ای است که به صورت پس رویدادی توصیفی صورت گرفته است. جامعه آماری در این تحقیق کلیه پرونده­های سرقت واقع شده در نیمه اول سال­های ۱۳۹۷، ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در شهرستان دشتی استان بوشهر می­باشد. برای انجام نمونه­گیری در پژوهش حاضر از روش تمام شماری استفاده شده است و داده های جمع­آوری شده به وسیله نرم­افزارSPSS۲۲  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی: ملاحظات اخلاقی مربوط به نگارش متون و نیز ارجاع دهی به منابع رعایت گردید. یافته ها: نتایج تحقیق، نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین سرقت­های واقع شده در نیمه اول سال ۱۳۹۷و سال ۱۳۹۸وجود ندارد (۵۶/۰P= و ۹۲/۰P= و ۱۴/۰P=). اما میانگین سرقت از منزل در نیمه اول سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در مقایسه با نیمه اول سال ۱۳۹۹ تفاوت معناداری را نشان می دهد (۰۰۱/۰P<). همچنین مطابق با آزمون تی زوجی بین سرقت های واقع شده در نیمه اول سال ۱۳۹۹ از نظر سطح معناداری درون­گروهی، تفاوت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰P=). نتیجه گیری: با توجه به رعایت پروتکل­های بهداشتی پس از شیوع کرونا به علت در خانه ماندن مردم، نرخ سرقت از منزل در نیمه اول سال ۱۳۹۹ نسبت به نیمه اول سال ۱۳۹۷و ۱۳۹۸ روند کاهشی چشمگیری را نشان می­دهد؛ درخصوص سایر سرقت­ها یک روند مشابه وجود دارد و بیانگر این امر است که شیوع این ویروس درخصوص ارتکاب سرقت­های پیش گفته تاثیر چندانی نداشته است.

Crime, Theft, Covid۱۹, Criminal Supersaturation Theory., جرم, سرقت, کووید ۱۹, نظریه فوق اشباع جنایی