هدا بلوکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
مهدی فاضلی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه یاسوج
مهدی شریف زاده - استادیار گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه یاسوج

تغییر اقلیم بزرگترین تهدیدی است که بشریت با آن روبه رو است و انتظار میرود که در قرن بیست و یکم پیامدهای جدی برای محیط زیست داشته باشد. این پدیده با تاثیر بر پارامترهای اقلیمی بهخصوص بارش و دما، باعث تغییرات کاهشی و افزایشی در آنها و در نتیجه باعث افزایش مخاطرات محیطی ناشی از تبعات منفی خواهد شد. بنابراین پیشبینی رفتار دما و بارش در آینده جهت ایجاد تاب آوری و برنامه ریزی برای سازگاری با تغییرات اقلیم امری ضروری است. در این پژوهش پارامترهای بارش، دمای کمینه و بیشینه ایستگاه های همدید استان سیستان و بلوچستان در آینده (۲۰۵۵-۲۰۲۱) شبیه سازی شد. ابتدا عملکرد مدلهای ریزمقیاس نمایی LARS-WG و SDSM، با استفاده از ضریب های ناش-ساتکلیف، همبستگی و ضریب تعیین ارزیابی و بر اساس آن، مدل دقیق تر –به منظور مدلسازی هر یک از پارامترهای دما و بارش تحت سناریوهای انتشار RCP۴.۵ و RCP۸.۵ استفاده شد. نتایج نشان دادما عموما در آینده افزایش خواهد یافت. این افزایش در دمای بیشینه بیشتر بوده است و به میزان ۲/۳۲ درجه سانتیگراد در مقیاس ماهانه و ۱/۶۸ درجه سانتیگراد در مقیاس سالانه میرسد. در حالیکه بارش در مقیاس زمانی مختلف و تحت سناریوهای مختلف، تغییرات کاهشی و افزایشی را در قسمتهای مختلف پهنه مورد مطالعه نشان داد.

تغییر اقلیم، گرمایش جهانی، SDSM، LARS-WG