رحیم بهرادفر - دانشجوی دکتری تخصصی مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان
رضوان السادات جزایری - استادیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
فاطمه بهرامی - استادیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
محمدرضا عابدی - استاد دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
عذرا اعتمادی - دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان
سید محسن فاطمی - دانشگاه هاروارد آمریکا، گروه روانشناسی

ادبیات پژوهشی نشان می­دهد که آشفتگی زناشویی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت جسم و روان بوده که در شروع، تشدید، پیچیدگی و عود اختلالات روانی نقش قابل توجهی دارد. از طرفی فقدان رهنمودهای تشخیصی مبرهن در این زمینه، آشفتگی محسوسی را در موقعیت­های بالینی و پژوهشی ایجاد کرده و نیاز عمیقی به مقیاس­های تشخیصی معتبر در این خصوص احساس می­شود. این پژوهش با هدف تجدید نظر مقیاس غربالگری آشفتگی زناشویی و ارتباطی (SSMRD) و بررسی ویژگی های روانسنجی و شاخص­های عملکرد تشخیصی آن در زوجین شهر اصفهان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی مقطعی بوده و گروه نمونه را ۳۰۸ زن و مرد متاهل تشکیل می دهند، که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از مصاحبه بالینی بر اساس DSM-۵ به مقیاس تجدید نظر شده غربالگری آشفتگی زناشویی و ارتباطی (SSMRD-R) و پرسشنامه کیفیت زناشویی (QMI) پاسخ دادند. تحلیل­های آماری به ویژه تحلیل عوامل اصلی با چرخش واریماکس و تحلیل ROC، ویژگی­های روانسنجی و شاخص­های عملکرد تشخیصی مطلوبی را برای مقیاس SSMRD-R نشان دادند. این مقیاس می­تواند به منظور تشخیص بالینی در موقعیت­های درمانی، غربال­گری و پژوهشی مورد استفاده قرار بگیرد.

آشفتگی زناشویی و ارتباطی, تشخیص بالینی, ویژگی­های روانسنجی, SSMRD-R