اسماعیل چمنی - استاد گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نوشین گل محمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
یونس پوربیرامی هیر - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رقیه شهبازی یاجلو - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

استویا با نام علمی Stevia rebaudiana Bertoni متعلق به خانواده Asteracea بوده و از نامهای دیگر آن میتوان به برگ عسلی، گیاه شیرین، علف شیرین اشاره کرد. گیاه استویا شامل ۲۰۰ گونه است که میتوانند تا طول یک متر رشد کنند. برگهای استویا دارای انواع مختلف متابولیتهای ثانویه مانند فلاونوییدها، فنلها، استرولها، لیپیدها و روغنهای فرار است. متابولیتهای ثانویه در رشد و نمو و فعالیتهای حیاتی گیاهان نقشی ندارند اما تولید آنها بخشی از سیستم دفاعی گیاه را تشکیل میدهد. در بیشتر موارد تولید متابولیتهای ثانویه میتواند به وسیله تیمار با محرکها (از جمله نانو ذرات نقره) افزایش یابد. این پژوهش با استفاده از غلظتهای مختلف نانوذرات نقره (صفر، ۲/۵، ۵، ۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰ و ۱۶۰ میلی گرم در لیتر) بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۱۰ تکرار اجرا شد. شاخصهای مورفولوژیکی مورد اندازه گیری در این پژوهش شامل تعداد برگ، تعداد میان گره و وزن تر گیاهچه بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که نانوذرات نقره به طور معنی-داری (در سطح احتمال (%۱ شاخصهای موفولوژیکی را تحت تاثیر قرار داد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تیمار نانوذرات نقره باعث کاهش وزن تر، تعداد برگ و میانگره گیاهچه شد. به طور کلی نتایج نشان داد که غلظت های بالای نانو ذرات نقره تاثیر منفی بر همه شاخصهای اندازهگیری داشته و منجر به کاهش رشد در این گیاه شده است.

استویا، صفات مورفولوژیک، محرک، نانو ذرات نقره