نرگس پیرمحمدی - کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
الهام شیرزاد عراقی - استادیار گروه طب ورزش و بهداشت، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
هومن مینونژاد - دانشیار گروه طب ورزش و بهداشت، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مسعود صبیانی - دانشجوی دکتری گروه طب ورزش و بهداشت، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف:بی ثباتی مچ پا یکی از شایع ترین عوارض ناتوان کننده پیچ خوردگی حاد مچ پا است که غالبا به دور ماندن ورزشکار از فعالیت های ورزشی منجر می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ۴ هفته تمرینات ثبات مرکزی بر برخی متغیرهای کینماتیکی اندام تحتانی ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا در حین تکلیف افت-فرود تک پا بود.روش بررسی:در این تحقیق نیمه تجربی تعداد ۲۴ ورزشکار مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا در دو گروه تجربی (۱۲ نفر) و گروه کنترل (۱۲ نفر) تقسیم شدند و ۴ هفته تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند . ارزیابی حرکت افت-فرود با پای دارای بی ثباتی عملکردی، با استفاده از سیستم آنالیز حرکت وایکان (Vicon) با فرکانس ۲۴۰ هرتز ثبت شد. حرکات ثبت شده به وسیله نرم افزار Nexus ورژن ۶/۲ تحلیل شد. زوایای ران، زانو و مچ پا در صفحه سهمی استخراج شد. در نهایت دو گروه توسط آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی مقایسه شدند (۰/۰۵≥p).یافته ها:نتایج تفاوت معنی داری در زاویه مچ پا پس از ۴ هفته تمرین نشان نداد (۰/۰۵≤p). اما در زوایای ران و زانو و همچنین نمره استقامت تنه مک گیل (McGill) تفاوت معنی داری از پیش آزمون تا پس آزمون یافت شد (۰/۰۵≥p).نتیجه گیری:نتایج نشان داد ۴ هفته تمرینات ثبات مرکزی موجب بهبود کینماتیک فرود در افراد دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا شد، به نظر می رسد می توان از این تمرینات به عنوان روشی برای جلوگیری از پیچ خوردگی مجدد مچ پا استفاده کرد.

تمرینات ثبات مرکزی, بی ثباتی عملکردی مچ پا, کینماتیک, اندام تحتانی