محمد ثقفی

«با چه روشی، می توان علم خاصی را مورد مطالعه قرار داد؟» و «این روش از حیث معرفت شناختی تا چهاندازه اعتبار دارد؟» و... نکته قابل توجه در این زمینه آن است که هر حوزه ای از علم، به اقتضاء موضوعخود، روش خاصی را برای تحقیق و شناخت طلب می کند. بر این اساس در ارتباط با رشته یجامعه شناسی دین، که یکی از رشته های علمی شناخته شده در عصر حاضر است، این سوال مطرح خواهدشد که در این حوزه از چه روشی باید استفاده کرد؟ مقاله حاضر می کوشد تا مقدماتی را برای پاسخ به اینسوال فراهم آورد.نویسنده بر آن است که با توجه به ماهیت موضوعاتی که در جامعه شناسی دین مورد بررسی قرارمی گیرد، بهترین روش برای بهره گیری در علم جامعه شناسی دین، روش «تفهمی ساختاری» است که همبه کارکردهای اجتماعی و جنبه های محسوس و قابل مشاهده دینداری توجه دارد و هم جنبه های درونیو احساسی آن را مد نظر قرار می دهد.به عقیده نویسنده روشی که ابوریحان بیرونی در «تحقیق ماللهند» از آن استفاده کرده، بر یک چنینمبنایی استوار گردیده است.

روش شناسی, روش تحقیق, جامعه شناسی دین, روش تفهمی ساختاری