آبشکن ها یکی از راهکارهای حفاظت از سواحل رودخانه ها هستند که از طریق انحراف جریان از کناره ها به قسمت میانی رودخانه از فرسایش وتخریب سواحل جلوگیری می کنند. در این پژوهش آبشستگی موضعی پیرامون نوع جدیدی از آبشکن تحت عنوان آبشکن باندال لایک T شکل که ترکیب آبشکن باندال لایک و آبشکن T شکل است به صورت آزمایشگاهی در شرایط غیر مستغرق و آب زلال مورد بررسی قرار گرفته و عملکردآن با آبشکن نفوذناپذیر T شکل مقایسه شده است. نتایج نشان داد حداکثر عمق آبشستگی و ابعاد حفره آبشستگی اطراف آبشکن باندال لایک Tشکل نسبت به آبشکن نفوذناپذیر Tشکل کمتر میباش د که نشان دهنده ی عملکرد بهتر این آبشکن نسبت به نوع نفوذناپذیر در کنترل آبشستگی و حفاظت ساحل است. به علاوه، حداکثر عمق و محدوده آبشستگی آبشکن باندال لایک Tشکل بر خلاف نوع نفوذناپذیر، در پایین دست سازه رخ می دهد که می تواند به دلیل تاثیر بخش نفوذناپذیر بالایی سازه در انحراف جریان با سرعت بالا به میانه کانال باشد.