نسیم غلامی ونوول - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
مسعود فلاحی خشکناب - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
ابوالفضل ره گوی - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
محمدعلی حسینی - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
محمدرضا خدایی اردکانی - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
پوریا رضا سلطانی - University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: اختلال نقص توجه/بیش فعالی شایع ترین اختلال رفتاری در کودکان است که سبب ایجاد مشکلات در توانایی های اجتماعی، تحصیلی، و زندگی خانوادگی فرد می شود. روان نمایشگری از جمله روش های روان درمانی موثر در درمان برخی از اختلالات روانی است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی تآثیر روان نمایشگری بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی نظام مافی تهران در سال ۱۳۹۵ بود که نمونه های پژوهش از میان ۹۰ کودک دارای معیار ورود به پژوهش ۴۰ کودک به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه مساوی ۲۰ نفری مداخله و شاهد جایدهی شدند. پرسش نامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) جهت بررسی مهارت های اجتماعی کودکان مورد استفاده قرار گرفت. پس از اجرای پیش آزمون، گروه مداخله ۱۲ جلسه ۶۰-۴۰ دقیقه ای روان نمایشگری را دریافت کردند و گروه شاهد مداخلات روتین را دریافت نمودند. پس از اجرای مداخله، مهارت های اجتماعی دو گروه مداخله و شاهد مورد ارزیابی قرار گرفته و داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و توسط آزمون تی اختلافی در نرم افزار SPSS v.۲۲ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقایسه میانگین نمرات در دو گروه مداخله و شاهد نشان داد که نمرات میانگین در گروه مداخله ۳۵/۷۲ با انحراف استاندارد ۱۹/۴ (۰۰۱/۰ = P) بیش از میانگین گروه شاهد ۲۹/۶۳ با انحراف استاندارد ۳۰/ ۲(۰۶۹/۰ = P) بود و این نشان داد که گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری در میزان مهارت های اجتماعی داشته اند (۷۱/۵ = t، ۰۱/۰ > P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش مبین این است که روان نمایشگری باعث افزایش مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال نقص توجه/بیش فعالی گردید و لذا می توان به عنوان یک شیوه درمانی در آموزش مهارت های اجتماعی این کودکان به کار برد.  

Attention-deficit/Hyperactivity Disorder, Psychodrama, Social Skills, Children, نقص توجه بیش فعالی, روان نمایشگری, مهارت های اجتماعی, کودکان