احمد زمانی - بخش زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز
سعید عاروان - بخش زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز

دسترسی به آمار و اطلاعات هرچه بیشتر درباره زلزله های گذشته هر منطقه یکی از عوامل مهم در بررسی لرزه خیزی و برآورد احتمال وقوع زلزله در آن منطقه می باشد. از آنجا که آمار و اطلاعات مربوط به زلزله های ثبت شده توسط دستگاه های استاندارد برای چنین مطالعاتی کافی به نظر نمی رسد از روش برآورد احتمال بیشینه (Maximum likelihood estimation) استفاده شده که علاوه بر اطلاعات دستگاهی از آمار مربوط به زلزله های تاریخی نیز برای ارزیابی و برآورد احتمال خطر وقوع زلزله استفاده می کند. در این تحقیق اطلاعات لرزه ای تاریخی تا سال 1960 بعنوان قسمت وقایع تاریخی و از سال 1960 تا 1980 بعنوان یک زیر مجموعه از قسمت ثبت شده دستگاهی داده ها با دقت 0/2 و از سال 1980 تا 2001/4 بعنوان یک زیر مجموعه دیگر از قسمت ثبت شده دستگاهی داده های با دقت 0/1 جهت بررسی برآورد خطر وقوع زلزله در مناطق فارس و لرستان به کار گرفته شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که: 1- لرزه خیزی منطقه فارس بیشتر از منطقه لرستان است. 2- قدرت زلزله در منطقه لرستان بیشتر از منطقه فارس است. 3- دوره بازگشت برای زلزله Mb=6.5 در منطقه لرستان کمتر از منطقه فارس است.