علیرضا ملی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی زلزله و ژئوتکنیک-زلزله، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
احسان نوروزی نژادفرسنگی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
عباس سیوندی پور - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران

همواره زمین لرزه هایی با بزرگی و شدت های تخریب متفاوت در سراسر جهان رخ میدهد که باعث خسارت های فراوانی می شود. با طراحی یکسازه شکل پذیر و اجازه دادن به تسلیم شدن تحت زلزله های شدید، نیروهای وارد بر سازه را می توان کاهش داد. دستگاه های زیادی ازاین قبیل درمهندسی سازه توسعه یافته اند که به بهبود ایمن ی سازه کمک می کنند و انرژی زلزله را هنگام رخداد آن جذب و مستهلک می کنند. یکی ازسیستم های کنترل غیرفعال که به تازگی توسعه داده شده است دستگاه های سختی منفی است. دستگاه سختی منفی وسیله ای است که نیرویی درراستای جابجایی اعمال شده تولید می کند. با به کارگیری این دستگاه و اعمال سختی منفی در یک جابجایی از پیش تعیین شده می توان شرایطتسلیم را برای شبیه سازی کرد و از مزیت آن در کاهش نیروهای لرزه ای بهره برد بدون اینکه اعضای سازه دچار تلاش های غیر لاستیک شوند. دراین مقاله به مدلسازی میراگر سختی منفی و صحت سنجی این سیستم با نتایج محققین پیشین می پردازیم.

دستگاه سختی منفی، سطوح عملکردی، سازه های فولادی، زلزله های حوزه نزدیک