بررسی امکان کنترل شیمیایی علف های هرز در زراعت زیره سبز (Cuminum cyminum L.)
عنوان مقاله: بررسی امکان کنترل شیمیایی علف های هرز در زراعت زیره سبز (Cuminum cyminum L.)
شناسه ملی مقاله: JR_JPP-34-4_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JPP-34-4_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
طیبه حاجی رضایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سید وحید اسلامی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سهراب محمودی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
مهدی مین باشی معینی - دانشیار پژوهش بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
طیبه حاجی رضایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سید وحید اسلامی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سهراب محمودی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
مهدی مین باشی معینی - دانشیار پژوهش بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
به منظور ارزیابی کارایی علفکشهای دو گروه بازدارنده تقسیم سلولی و بازدارنده فتوسیستم II در کنترل علفهای هرز و عملکرد زیره سبز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام گردید. در این تحقیق علفکشهای متعلق به گروه بازدارنده تقسیم سلولی شامل تریفلورالین پیشکاشت (۲ لیتر در هکتار)، پندیمتالین پیش کاشت (۳ لیتر در هکتار)، پندیمتالین پیشرویشی (۳ لیتر در هکتار) و همچنین علفکشهای بازدارنده فتوسیستم II مشتمل بر پرومترین (۲ کیلوگرم در هکتار) و متریبیوزین (۱ کیلوگرم در هکتار) به صورت پیش رویشی بکار برده شد و یک تیمار به عنوان وجین علف های هرز تمام فصل نیز در نظر گرفته شد. صفات اندازهگیری شده برای علفهای هرز شامل ارتفاع، تراکم، وزن خشک و سطح برگ و برای زیره سبز شامل عملکرد دانه و بیولوژیک بودند. نتایج نشان داد که پس از تیمار وجین دستی با ۱۰۰ درصد کاهش، تیمار پندی متالین پیشرویشی توانست به ترتیب با ۷/۹۹، ۷/۹۹ و ۹/۹۷ بیشترین درصد کاهش (در مقایسه با شاهد) را در مجموع تراکم، وزن خشک و سطح برگ علفهای هرز به خود اختصاص دهد. بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیک به ترتیب با ۹۷۳ کیلوگرم در هکتار و ۹/۱۸۳۳ کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار وجین بود. علف کش پندیمتالین پیشرویشی با ۲۰۴ درصد افزایش در عملکرد دانه (۹۲۰ کیلوگرم در هکتار) و ۱۷۳ درصد افزایش در عملکرد بیولوژیک (۰۳/۱۸۰۹ کیلوگرم در هکتار) در بین علفکشها بالاترین میزان عملکرد دانه و بیولوژیک را نشان داد. همچنین علفکش متریبیوزین به ترتیب با ۶۳ و ۶۹ درصد کاهش در عملکرد دانه (۱۲۲ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (۶/۲۶۸ کیلوگرم در هکتار) کمترین میزان عملکرد دانه و بیولوژیک را به خود اختصاص داد. نتایج ارزیابی چشمی نیز حاکی از آن است که علفکش پندیمتالین با نمره ارزیابی ۱ کمترین خسارت را به زیره سبز و متریبیوزین با نمره ارزیابی ۸ بیشترین خسارت را به زیره سبز وارد نمود.
کلمات کلیدی: پرومترین, پندی متالین, تری فلورالین, متری بیوزین, وجین دستی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1368713/