زینب محسنی نیا - فارغ التحصیل مقطع دکتری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. مدرس مدعو دانشگاه سوره و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب.
مهدی کلهر - فارغ التحصیل مقطع دکتری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

فرسودگی در تمامی وجوه کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجب ناکارآمدی قسمتهایی از شهرهای ایران شده است؛ طرح نوسازی بافت فرسوده محله محور با تاکید بر سرمایه های اجتماعی و مشارکت مردمی، یکی از جدیدترین راهکارهای مطرح برای حل این معضل میباشد. در پژوهش کاریردی حاضر، سعی بر آن است که با روش ارزیابی کارایی، تاثیر طرح مذکور بر نوسازی بافتهای فرسوده محلات خوب بخت (منطقه ۱۵ شهرداری تهران) و سیروس (منطقه ۱۲ شهرداری تهران) مورد بررسی قرار گیرد و براساس سنجش میزان کارایی به استنتاج در ارتباط با مدل بومی مناسب برای نوسازی بافت فرسوده محلات شهری پرداخته شود. بر مبنای نتایج حاصل، محله خوب بخت با ۱۰۰ و محله سیروس با ۸۳ کارایی نوسازی شده است. لذا مدل نوسازی محله خوب بخت، میتواند به عنوان یک مدل بومی نوسازی بافت فرسوده موردتوجه قرار گیرد.

بافت فرسوده، محله، نوسازی، الگوی بومی .