هدف: تشخیص سرطان موجب بروز مشکلات هیجانی و عاطفی عمیقی در بیمار و خانواده وی می شود. هدف پژوهش حاضر،بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر میزان اضطراب، تنظیم شناختی هیجان و راهبردهای مقابله در بیماران مبتلابه سرطان بود.روش: پژوهش حاضر در چارچوب طرح تک آزمودنی بود. سه بیمار با تشخیص سرطان با توجه به ملاک های ورود و خروجدر بازه زمانی پاییز ۹۹ به صورت نمونه گیری در دسترس از یکی از بیمارستان های شهر تهران انتخاب شدند و ۱۰ جلسه۹۰ دقیقه ای طرحواره درمانی هیجانی دریافت کردند. هر یک از بیماران ۷ مرتبه به وسیله مقیاس اضطراب همیلتون،پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و پرسشنامه پاسخ های مقابله ای، طی درمان و یک دوره پیگیری دو ماهه توسط روانشناسارزیابی شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های روند تغییر و برای تعیین معناداری بالینی از شاخص درصدبهبودی و اندازه اثر استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی به طور معناداری در کاهش اضطراب، کمک به تنظیم شناختی هیجان ها و ایجاد راهبردهای مقابله ای کارآمد موثر است.نتیجه گیری: طرحواره درمانی هیجانی را می توان با احتیاط به عنوان مداخله ای موثر برای بیماران مبتلا به سرطان به کار برد.