سارا گوران - دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده مهندسی شیمی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش طراحی فرایند دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
رضا شعبانیان - دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده مهندسی شیمی عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
محسن قربانی - دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده مهندسی شیمی عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

در این پژوهش، نانوذره اکسید مس، پلیپیرول و نانوکامپوزیت اکسید مس-پلی پیرول سنتز شده و مشخصات آنها به وسیله ی TEM و FTIR آنالیز شده است. سپس نمونه های حاوی ۰,۰۳ درصد وزنی از مواد سنتز شده در سیال پایه ی آب ساخته شده است. از این نمونه ها برای اندازه گیری شار حرارتی بحرانی(CHF) ۳ و بررسی پایداری استفاده شده است. نتایج بررسی این نمونه ها نشان داد که نمونه ی حاوی پلی پیرول پایداری بیشتر و ضریب هدایت حرارتی کمتری نسبت به سایر نمونه ها دارد. نانوسیال اکسید مس/آب ضریب هدایت حرارتی بیشتر و پایداری کمتری نسبت به سایر نمونه ها دارد و نانوسیال اکسید مس-پلی پیرول/آب به عنوان بهینه، دارای ضریب هدایت حرارتی و پایداری بالا است.

نانوسیال، پلیمر هادی، نانوکامپوزیت، پایداری، شار حرارتی بحرانی، جوشش استخری