بهنام حبیبی خانیانی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
ظهراب اداوی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور استان خوزستان

در میان تنش های محیطی، تنش خشکی یکی از مهمترین معضلات برای کشاورزی در سراسر دنیاست. یکی از مهمترین روشها برای کاهش اثر تنش های محیطی، یافتن ژنوتیپ هایی است که دارای ژن ها و صفات مطلوبی در این زمینه باشند. بدین منظور یکی از مهمترین اهداف تحقیقاتی، درک مکانیسم های مولکولی مرتبط با مقاومت به خشکی در گیاهان می باشد. با پیشرفتهای اخیر در زمینه ژنتیک مولکولی، صدها ژن که بوسیله تنش القاء می شوند، شناسایی شده و بعنوان ژن های کاندید برای مهندسی ژنتیک مورد استفاده قرار گرفته اند. این ژنها و ترکیبات شناسایی شده، به چند دسته طبقه بندی می شوند که شامل: ژنهای فانکشنال، ترکیبات فعال اسمزی، فاکتورهای رونویسی و عوامل سیگنالی می باشند. در این مقاله یافته های اخیر در مورد ژ نهای مؤثر برای مقاومت به خشکی در گیاهان توضیح داده خواهد شد.

مقاومت به خشکی، ژن های القاء شده با تنش، مهندسی ژنتیک