بهمن پیروزی - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران
سیدمحمد باقر حسینی - عضو هیات علمی دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران
داریوش مظاهری - عضو هیات علمی دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران
حسن حیدری - عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی

کشت مخلوط روش سودمندی برای پایداری و ثبات تولید در کشاورزی است. به منظور ارزیابی تولید علوفه هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ ذرتو عملکرد دانه واریته گلی لوبیادر کشت مخلوط ذرت-لوبیا، آزمایشی در مزرعه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج در سال زراعی۱۳۸۵ اجرا شد. عامل اصلی زمان کشت در ۳  سطح و شامل کشت همزمان دو گیاه، ۲۰ روز تاخیر در کشت لوبیا و ۲۰ روز تاخیر در کشت ذرت در کشت مخلوط و عامل فرعی آرایش های کشت در ۵ سطح شامل کشت خالص، کشت مخلوط جایگزین ۳/۳۳ ذرت بجای لوبیا، کشت مخلوط جایگزین ۷/۶۶ ذرت بجای لوبیا و کشت خالص ذرت بود. نتایج نشان داد که اثرات زمان کشت و آرایش کشت بر تعداد غلاف در بوته لوبیا معنی دار بود. بیشترین ماده خشک با کشت تاخیری لوبیا در ذرت معادل ۷/۶۶ درصد لوبیا و ۳/۳۳ درصد ذرت در میان تیمار های کشت مخلوط بود. کشت خالص ذرت دارای بیشترین ارتفاع بوته وعملکرد ماده خشک در واحد سطح بود. بیشترین تعداد غلاف در بوته، وزن تک بوته، عملکرد دانه و کمترین تعداد دانه در غلاف از تک کشتی لوبیا حاصل شد. ارزیابی عملکرد با استفاده از نسبت برابری زمین نشان داد که نسبت اختلاط ۱:۲  لوبیا: ذرت با ۲۰ روز تاخیر در کشت ذرت با نسبت برابری زمین ۱۴/۱ در بین تیمارهای کشت مخلوط بهترین تیمار برای افزایش عملکرد بود.

آرایش و زمان کاشت, لوبیا, ذرت, نسبت برابری زمین